تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
گر چشمه زمزمی و گر آب حیات
آخر به دل خاک فرو خواهی شد
خیام نیشابوری
آثار خوشنویسی مرتضی نوری
طبقه بندی موضوعی
-
خوشنویسی لاتین
(۲) -
چلیپا
(۵) -
خوشنویسی
(۱۸)
بایگانی
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- تیر ۱۳۹۵ (۳)
- خرداد ۱۳۹۵ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۹)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳)
آخرین مطالب
حدیث قدسی:
ولایت علی ابن ابیطالب (ع) حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی :ولایت علی بن ابی طالب دژ من است هرکس به این دژ در آید از عذابم ایمن است.بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 39، چاپ جدید،ص 246، باب 87
و من یتوکل علی الله فهو حسبه
و هر که بر خدا توکل کند ،، خدا او را کافی است(سوره : الطلاق آیه : 3)
سورة الکوثر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿١﴾ فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿٢﴾ إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الأبْتَرُ ﴿٣﴾
به نام خداوند رحمتگر مهربان
ما تو را [چشمه] کوثر دادیم«1»
پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى کن«2»
دشمنت خود بى تبار خواهد بود«3»
آیه ۵۱ و ۵۲ سوره قلم
وَإِن
یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُ‌وا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِ‌هِمْ لَمَّا
سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵١﴾ وَمَا هُوَ
إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿۵٢﴾
و آنان که کافر شدند، چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود که تو را چشم بزنند، و میگفتند: «او واقعاً دیوانهاى است.»﴿۵١﴾ و حال آنکه [قرآن] جز تذکارى براى جهانیان نیست. ﴿۵٢﴾
آیه ۵۱ و ۵۲ سوره قلم
وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُ‌وا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِ‌هِمْ
لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿٥١﴾ وَمَا
هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ ﴿٥٢﴾
و آنان که کافر شدند، چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود که تو را چشم بزنند، و میگفتند: «او واقعاً دیوانهاى است.»﴿٥١﴾ و حال آنکه [قرآن] جز تذکارى براى جهانیان نیست. ﴿٥٢﴾
متن آیت‌الکرسی که آیه 255 سوره بقره است و همچنین آیات 256 و 257 سوره بقره که به خواندن آنها نیز توصیه شده به قرار زیر است:
اللّهُ
لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ
لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا
الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ
أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ
إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ
یَۆُودُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ *(255)*
لاَ
إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ
یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُۆْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ
بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
*(256)*
اللّهُ وَلِیُّ
الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ
وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآۆُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ
النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا
خَالِدُونَ *(257)*
صدق الله العّلی العّظیم
«خداست
که معبودى جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو
مى‌گیرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ
اوست. کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟ آنچه در پیش روى
آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چیزى از علم او، جز به آنچه
بخواهد، احاطه نمى‌یابند. کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و
نگهدارى آنها بر او دشوار نیست، و اوست والاى بزرگ. *
در
دین هیچ اجبارى نیست. و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است. پس هر کس به
طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد، به یقین، به دستاویزى استوار، که آن
را گسستن نیست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. *
خداوند
سرور کسانى است که ایمان آورده‌اند. آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى
به در مى‌برد. و [لى] کسانى که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان
عصیانگران=] طاغوتند، که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در
مى‌برند. آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند..»